Ir al contenido principal

2008- PRIMER DIA

FELIZ AÑO 2008


PRIMER DIA DE L AÑO
PRIMER POST DEL AÑO
MUCHO QUE DECIR...


NUEVO AMANECER, NUEVO COMENZAR,
NUEVO CICLO,
PROCUREMOS CONVERTIRNOS EN MEJORES PERSONAS
QUE EL CAMBO SEA INTERNO Y EN SECRETO,
UNA TRANSFORMACION DEL ALMA, DEL CORAZON...

HERMANOS MIOS HAGAMOS DE ESTE 2008
UN NUEVO TIEMPO DE DIOS,
DE LA FAMILIA Y LA COMPRENCION,
EL PASAO YA QUEDO ATRAS, MIREMOS HACIA DELANTE
CON NUEVAS ESPERANZAS Y BRIOS DE CAMBIAR EL MUNDO
Y CON LA CONVICCION DE LA REALIZACION DE NUESTROS SUEÑOS,

EL ENCUENTRO DE NOSOSTROS MISMOS ...
Y QUE ESTE AÑO CON NUESTRO SEÑOR, SEA DE
BENDICIONES PARA USTEDES Y TODAS LAS CREATURAS,
CALMEMOS EL ALMA Y ESCUCHEMOS AL CORAZON...

FELICITEMOS A MARIA LA MADRE DE DIOS EN ESTA FECHA
QUE FESTEJAMOS, QUE NOS MUESTRE EL AMOR DE SU HIJO,
Y NOS LLEVE ASU CONOCIMIENTO ...


Comentarios

Anónimo dijo…
wooo
creo q sere la primera en firmar este nueva entrada, en este año nuevo... lleno de propoistos y de mucho amor q sin duda conforme avance se ira manifestando mas y mas...

greñudito...
deseo q estea año esta llenisimo de cosas grandes para ti... q vengan muchisisisismo mas escritos, palabras de tu corazon, mas poemas mas sentiemintos q compartes con nosotros...

que esa luz interna q hay en ti cresca mas y mas... q se siga notando a travez de tu sonrisa, de tus ojos, de tus palabras...

gracias por uñ año mas de tu compañia, gracias por una oportunidad mas para conocerte y disfrutar de todo eso q solo puede venir de ti....

te kiero mucho javier...
eres grande... y se q en este año no sera la esepcion, q tus triunfos se hagan notar, q tu esencia se haga presnte aun mas en toda la gente q te rodea...

exito seguro para el hombre q esta seguro de si!!!

blanche te kiereeee!!
muchoooooooooo!!!

besos para ti!
Anónimo dijo…
aloooo niño!!

FELIZ AÑO NUEVO!! ayer no pude ir a la fiesta con uds a darles su respectivo abrazo pero luego lo haré ;).

espero k este año k comienza se te cumplan todos tus deseos y tus metas! ;).

que Dios bendiga a ti, a tu familia y a todos tus seres keridos!!

un abrazote!!

tu presi...
Anónimo dijo…
ke roio mi javier ps aki pasando por tu metrooo a no digo por tu blog es lo mismo para desearte una ño lleno de bendiciones para toda tu familia y ps animo ke nos n muchos campamentos juntos
cuidese cabron

felipin

cambiando mi entorno

Entradas más populares de este blog

APOSTOLES- DISIPULOS Y TESTIGOS V-

SEGUNDO CIRCULO (los setenta) Al ver a la gente, sintió compasión de ellos, porque estaban angustiados y desvalidos, como ovejas que no tienen pastor. Dijo entonces a sus discípulos: Ciertamente la cosecha es mucha; pero los obreros son pocos. Por eso, pidan ustedes al dueño de la cosecha que mande trabajadores a recogerla. El maestro seguido por multitudes andaba, por senderos y caminos, aldeas, villas y ciudades, desde Galilea a Judá. Se sentaba en la roca y predicaba, se paraba en la sinagoga y hablaba, en el bote en el lago, sanando, aliviando la carga de los afligidos, y llevando la culpa de los pecadores del pueblo de Dios... Un día al monte a orar subió y el primer circulo creo, apóstoles los llamo, 12 recordando las tribus de Israel. Pero el maestro allí no se detuvo, a otros 72 llamo, discípulos del Dios vivo enviados como heraldos... De dos en dos los envió, sin sandalia extra o manto, sin bolsa de dinero, con el salario diario, recorrieron los caminos. Con poder sobre demoni

ROMANCERO GITANO(FRAGMENTO)

El romance es un poema característico de la tradición literaria española, ibérica e hispanoamericana compuesto usando la combinación métrica homónima. No debe confundirse con el subgénero narrativo de igual denominación.  El romance es un poema característico de la tradición oral, y se populariza en el siglo XV, en que se recogen por primera vez por escrito en romanceros. Los romances son generalmente poemas narrativos, con una gran variedad temática, según el gusto popular del momento y de cada lugar. Los romances se interpretan declamando, cantando o intercalando canto y declamación. Juan Chabás, el crítico y poeta levantino, escribía en una reseña la siguiente descripción: “Sangre roja y cuajada, heridas de infantil caligrafía, escriben el nombre del libro. En el equilibrio de gracia esbelta, tres negros girasoles de tinta china o de azabache de tirabuzón gitano sostienen el rótulo, húmedos de ternura, en un búcaro popular ue abre u boca de cerámica como una corola rizada de dompedr

A YUNUEN (Poema purepecha)

YUNUEN tiempu juchitichka noompesti jucheti male yunuencita tiempu juchitichka noompesti ji uarhiaka tiempu janostia para nirani uarhinia noochkani antarheska testamentu úntani lástima tata diosireni jurhasti p’intani yunuencita ka xánksini tsitianka chánksini jarhani pirechini ts’imi juátecha ts’iki xania triste erakuarhka pauani jauati ma tiempa enka ts’i uarhiaka nochkani ampuakia jurajkuni kurucha akumarha ampe ka arts’i uachecha no tekaantati ka niuatiksi ánchikuarhini maruteru isi. *********************** A YUNUÉN ¡hay que lástima me da verte así mi yunuencita! soy el lago que ha de morir mañana, tal vez mañana amaneciendo el sol no tenga donde retratar su luz. ya no hay peces y las garzas se van mi yunuencita, ya los patos volando dan su adiós, se acaba janitzio que era un poema y en el monte murió canela en flor. eres en sí mi guarecita, madre de todos mis hijos, lo que yo siento en el alma es cuando mueras sin remedio,