Ir al contenido principal

SANTOS Vs GUADALAJARA



EL DÍA LLEGO , EL PARTIDO CON MAS ESPECTACION DE LA JORNADA 2 DEL FÚTBOL MEXICANO, Y PORQUE NO CON MAS MORBO DEL TORNEO CLAUSURA DEL FÚTBOL MEXICANO:

- LA CITA FUE EN EL ESTADIO CORONA DE LA CIUDAD DE TORREÓN, ESTE JUEGO CAUSO GRAN CONTROVERSIA DESDE EL MOMENTO EN EL QUE SE ANUNCIO QUE EL ARQUERO OSWALDO SANCHES ERA PARTE DEL CLUB SANTOS LAGUNA; OSWALDO LLEGO COMO IDOLO ALA LAGUNA, NO SOLO POR LA AFICIÓN DEL REBAÑO SAGRADO, SINO DE TODOS LOS AFICIONADOS DE LA SELECCIÓN NACIONAL, LLEGO COMO CRACK, MILES DE PERSONAS LO ESPERABAN EN EL AEROPUERTO, EL DIA DE LA PRESENTACIÓN DEL EQUIPO LA GENTE LO OVACIONABA, EL CORAZÓN DE LA LAGUNA LATIA DE NUEVO...

LA NUEVA DIRECTIVA HIZO UNA IMPORTANTE INVERSIÓN PARA ESTE EQUIPO, LA REHABILITACION, SERIA COMPLETA NO SOLO SALVARCE DEL DESCENSO, LA META ES, ES, MAS GRANDE, PERO CON DOS DERROTAS Y CON CERO PUNTOS EN ESTE TORNEO LA CRISIS DE AGUDIZA, DANIEL GUZMÁN, DT DEL SANTOS ASEGURA QUE ES EL PROCESO NORMAL DE ADAPTACION DEL EQUIPO, CUANDO ESTÉN ACOPLADOS HAY QUE TEMERLE AL CLUB LAGUNERO.

-GUADALAJARA ES TODO LO CONTRARIO, EL EQUIPO SE NOTA SOLIDO, VERTICAL, CON VELOCIDAD Y DESEQUILIBRIO, CON UN TRIPLETE OFENSIVO DE TEMER, (AL PARECER AHORA TAMBIEN SERA LA TRIPLETA OFENSIVA DE LA SELECCIÓN MEXICANA), CON UN EQUIPO QUE SE CONOCE ALA PERFECCIÓN Y UN NUEVO ARQUERO QUE AL PARECER ESTA CUBRIENDO CON HONOR EL PUESTO. SU JUEGO CONTRA EL TOLUCA EN EL CUAL IGUALARON A 1 GRACIAS A LA SOBERBIA ANOTACIÓN DE TIRO LIBRE DE RAMÓN MORALES. EN ESTE SEGUNDO PARTIDO SE NOTO OTRO EQUIPO.

EL PARTIDO NO DEMÉRITO LO QUE SE ESPERABA CON UN 3-2 FINAL Y UN FIN DE PARTIDO DE ALARIDO CON LA CASI REMONTADA SANTISTA LLEVADA DE LA MANO DEL "HACHITA" LUDUENA, QUE CON DOS GOLES ACERCO AL EQUIPO AL EMPATE, CON UN CHEPO QUE NO LO PODIA CREER, Y PEDIA EL FIN DEL PARTIDO, Y UN DANIEL GUZMÁN CON LA DESESPERACION DEL TIEMPO ENCIMA, EN EL AMBIENTE PARECIA RECORDAR AQUEL PARTIDO DE TECOS -JAGUARES, EN DONDE EL MISMO LUDUEÑA
REMONTO EL SOLO UN MARCADOR ADVERSO PARA LA AUTÓNOMA DE GUADALAJARA DE 3-0, EN LOS 5 MINUTOS FINALES ; ALGUNOS RECORDARON ESE MOMENTO Y DESEARON SE REPITIERA EN EL CORONA, PERO ESTE NO LLEGO.


Comentarios

Luis Cazares dijo…
Nel,
para mi que Oswaldo les hizo el paro a las Chivas y no dió su mejor esfuerzo.
jajaja
Lo bueno es que a mi no me interesa el futbol y solo espero que otros disfruten de él.
Saludos, sigue con el blog y cuida más la ortografía.

Entradas más populares de este blog

APOSTOLES- DISIPULOS Y TESTIGOS V-

SEGUNDO CIRCULO (los setenta) Al ver a la gente, sintió compasión de ellos, porque estaban angustiados y desvalidos, como ovejas que no tienen pastor. Dijo entonces a sus discípulos: Ciertamente la cosecha es mucha; pero los obreros son pocos. Por eso, pidan ustedes al dueño de la cosecha que mande trabajadores a recogerla. El maestro seguido por multitudes andaba, por senderos y caminos, aldeas, villas y ciudades, desde Galilea a Judá. Se sentaba en la roca y predicaba, se paraba en la sinagoga y hablaba, en el bote en el lago, sanando, aliviando la carga de los afligidos, y llevando la culpa de los pecadores del pueblo de Dios... Un día al monte a orar subió y el primer circulo creo, apóstoles los llamo, 12 recordando las tribus de Israel. Pero el maestro allí no se detuvo, a otros 72 llamo, discípulos del Dios vivo enviados como heraldos... De dos en dos los envió, sin sandalia extra o manto, sin bolsa de dinero, con el salario diario, recorrieron los caminos. Con poder sobre demoni

ROMANCERO GITANO(FRAGMENTO)

El romance es un poema característico de la tradición literaria española, ibérica e hispanoamericana compuesto usando la combinación métrica homónima. No debe confundirse con el subgénero narrativo de igual denominación.  El romance es un poema característico de la tradición oral, y se populariza en el siglo XV, en que se recogen por primera vez por escrito en romanceros. Los romances son generalmente poemas narrativos, con una gran variedad temática, según el gusto popular del momento y de cada lugar. Los romances se interpretan declamando, cantando o intercalando canto y declamación. Juan Chabás, el crítico y poeta levantino, escribía en una reseña la siguiente descripción: “Sangre roja y cuajada, heridas de infantil caligrafía, escriben el nombre del libro. En el equilibrio de gracia esbelta, tres negros girasoles de tinta china o de azabache de tirabuzón gitano sostienen el rótulo, húmedos de ternura, en un búcaro popular ue abre u boca de cerámica como una corola rizada de dompedr

A YUNUEN (Poema purepecha)

YUNUEN tiempu juchitichka noompesti jucheti male yunuencita tiempu juchitichka noompesti ji uarhiaka tiempu janostia para nirani uarhinia noochkani antarheska testamentu úntani lástima tata diosireni jurhasti p’intani yunuencita ka xánksini tsitianka chánksini jarhani pirechini ts’imi juátecha ts’iki xania triste erakuarhka pauani jauati ma tiempa enka ts’i uarhiaka nochkani ampuakia jurajkuni kurucha akumarha ampe ka arts’i uachecha no tekaantati ka niuatiksi ánchikuarhini maruteru isi. *********************** A YUNUÉN ¡hay que lástima me da verte así mi yunuencita! soy el lago que ha de morir mañana, tal vez mañana amaneciendo el sol no tenga donde retratar su luz. ya no hay peces y las garzas se van mi yunuencita, ya los patos volando dan su adiós, se acaba janitzio que era un poema y en el monte murió canela en flor. eres en sí mi guarecita, madre de todos mis hijos, lo que yo siento en el alma es cuando mueras sin remedio,